Η παρουσία ενός κατοικίδιου ζώου στη ζωή ενός παιδιού που βιώνει το διαζύγιο των γονέων μπορεί να έχει θετικές επιπτώσεις τόσο στο παιδί όσο και στους ενήλικες που εμπλέκονται στη διαδικασία. Τα κατοικίδια μπορούν να χρησιμεύσουν ως πηγές συντροφικότητας και συναισθηματικής υποστήριξης.
Για το παιδί, η ρουτίνα που σχετίζεται με τη φροντίδα των κατοικίδιων ζώων μπορεί να δημιουργήσει μια αίσθηση κανονικότητας και σταθερότητας, η οποία μπορεί να είναι ιδιαίτερα επωφελής κατά τη διάρκεια της συχνά ταραχώδους περιόδου του διαζυγίου. Επίσης, η πράξη της φροντίδας ενός κατοικίδιου καλλιεργεί μια αίσθηση ευθύνης και μπορεί να χρησιμεύσει ως απόσπαση της προσοχής από τις προκλήσεις που σχετίζονται με τη μεταβαλλόμενη δυναμική της οικογένειας.
Επιπλέον, η παρουσία του κατοικίδιου μπορεί να δημιουργήσει ευκαιρίες για κοινές δραστηριότητες και στιγμές σύνδεσης μέσα στην οικογένεια. Αυτές οι κοινές εμπειρίες μπορούν να συμβάλουν σε μια θετική και υποστηρικτική ατμόσφαιρα, προωθώντας την επικοινωνία και τη συναισθηματική σύνδεση μεταξύ των μελών της οικογένειας.
Στην ουσία, ένα κατοικίδιο ζώο έχει τη δυνατότητα να αλλάξει τη δυναμική μέσα στην οικογένεια, αποτελώντας μια πηγή χαράς και σύνδεσης τόσο για το παιδί όσο και για τους ενήλικες. Η αμοιβαία φροντίδα και συντροφικότητα που προσφέρει το κατοικίδιο μπορεί να συμβάλει σε ένα πιο υποστηρικτικό και ανθεκτικό οικογενειακό περιβάλλον κατά τη διάρκεια της δύσκολης περιόδου του διαζυγίου των γονέων.
Σίγουρα όμως, χρειάζεται να έχουμε υπόψη ότι η ευθύνη της φροντίδας του κατοικίδιου (βόλτες, έξοδα, πλάνο διακοπών κλπ) θα είναι αποκλειστικά δική μας, αφού το παιδί σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να εμπλακεί σε αυτήν τουλάχιστον πριν τα 12 έτη.
