Η ερώτηση αν είναι σωστό να εμφανίζεται κανείς γυμνός μπροστά στα παιδιά του είναι περίπλοκη και οι απόψεις των ειδικών ποικίλλουν. Πολλοί γονείς ενδέχεται να αποδεχθούν την ιδέα να επιτρέπουν στα παιδιά τους να είναι γυμνά στο σπίτι, αλλά λιγότεροι αισθάνονται άνετα να κάνουν το ίδιο οι ίδιοι. Αυτή η δυσφορία μπορεί να προέρχεται από ανησυχίες σχετικά με την προσωπική εικόνα του σώματος, ανησυχίες για πιθανή αρνητική επίδραση στα παιδιά τους και φόβους κοινωνικής κρίσης.
Ενώ ορισμένοι ειδικοί συμφωνούν ότι η θέα γυμνών γονέων μπορεί να συμβάλει θετικά σε ένα υγιές οικογενειακό περιβάλλον, υπάρχει διαφοροποίηση απόψεων σχετικά με το πότε πρέπει να επανεξεταστεί αυτή η πρακτική. Γύρω στην ηλικία των 5-6 ετών, τα παιδιά μπορεί φυσικά να αναπτύξουν μια τάση να αποφεύγουν να βλέπουν τους γονείς τους γυμνούς, ωθώντας ορισμένους ψυχολόγους να συστήσουν στους γονείς να σεβαστούν αυτή τη μετατόπιση στο επίπεδο άνεσης του παιδιού. Η προσαρμογή αυτή στη γονική συμπεριφορά έχει ως στόχο να βοηθήσει στη διαμόρφωση της αίσθησης ιδιωτικότητας του παιδιού και στην πρόληψη πιθανής δυσφορίας ή σύγχυσης σχετικά με το γυμνό σώμα.
Οι γονείς ενθαρρύνονται να είναι συντονισμένοι με τις αντιδράσεις του παιδιού τους, να επικοινωνούν ανοιχτά και να προσαρμόζουν την προσέγγισή τους βάσει της άνεσης και του αναπτυξιακού σταδίου του παιδιού. Η αναζήτηση καθοδήγησης από παιδοψυχολόγους ή οικογενειακούς συμβούλους μπορεί να παρέχει εξατομικευμένες συμβουλές ευθυγραμμισμένες με τις μοναδικές ανάγκες και τη δυναμική κάθε οικογένειας.
