Ο όρος «Άτυπος Αυτισμός» χρησιμοποιείται για να περιγράψει περιπτώσεις που δεν καλύπτουν πλήρως τα διαγνωστικά κριτήρια για τον αυτισμό της παιδικής ηλικίας, σύμφωνα με το ICD-10 (ένα διαγνωστικό σύστημα που χρησιμοποιείται και στην Ελλάδα). Υπάρχουν δύο βασικές διαφορές:
Τα συμπτώματα εμφανίζονται αργότερα, μετά την ηλικία των τριών ετών.
Το παιδί δεν παρουσιάζει και τα τρία βασικά διαγνωστικά κριτήρια (δυσκολία στην κοινωνική αλληλεπίδραση, περιορισμένη επικοινωνία και στερεότυπες συμπεριφορές).
Η διάγνωση «Άτυπος Αυτισμός» βοηθά τους ειδικούς να περιγράψουν καλύτερα την εικόνα ενός παιδιού που έχει δυσκολίες αλλά δεν ανήκει πλήρως στις κλασικές διαγνωστικές κατηγορίες. Ωστόσο, η ανάγκη για υποστήριξη, εκπαίδευση και παρέμβαση παραμένει ίδια.
