Όταν υπάρχει μία απώλεια ενός αγαπημένου ανθρώπου στη ζωή μου είναι αναμενόμενο ότι αυτό θα επανέρχεται, ιδιαίτερα σε γιορτές, σε επετείους ή σε μία δύσκολη συνθήκη. Ούτως ή άλλως δεν είναι γραμμικός ο τρόπος που επεξεργαζόμαστε μία απώλεια. Το ζήτημα είναι κυρίως στη λειτουργικότητα μας και στο βαθμό που μας επηρεάζει στην καθημερινότητα μας, όταν έχει περάσει το πρώτο διάστημα μετά την απώλεια. Εκεί ενδεχομένως να υπάρχει κάποιο ανεπίλυτο ή περιπλεγμένο πένθος (το πένθος δηλαδή που παραμένει για μεγάλο χρονικό διάστημα και δεν έχει επιλυθεί). Πρόκειται για μια κατάσταση που εμφανίζεται όταν ένα άτομο βιώνει έντονα και επίμονα συμπτώματα θλίψης που παρεμβαίνουν στην καθημερινή λειτουργία και τη συνολική ποιότητα ζωής του. Τα διαγνωστικά κριτήρια για το ανεπίλυτο πένθος σε ενήλικες χρειάζεται να έχουν διάρκεια τουλάχιστον έξι μήνες και περιλαμβάνουν:
- Επίμονα συμπτώματα θλίψης μετά την απώλεια, όπως έντονη θλίψη
- Συνεχής ενασχόληση με τον αποθανόντα
- Δυσκολία αποδοχής του θανάτου
- Αίσθημα κενού ή απώλειας του σκοπού
- Διαταραχές ύπνου
- Κοινωνική απόσυρση
- Δυσκολία συμμετοχής σε καθημερινές δραστηριότητες
Αν νιώθουμε ότι μία απώλεια συνεχίζει να μας επηρεάζει έντονα στο κομμάτι της λειτουργικότητάς μας δε διστάζουμε αναζητήσουμε τη βοήθεια ενός επαγγελματία ψυχικής υγείας.
