Όταν ένας έφηβος επιδεικνύει συμπεριφορές που μπορεί να υποδηλώνουν μια διατροφική διαταραχή, είναι σημαντικό ως γονείς να προσεγγίσουμε την κατάσταση με κατανόηση και ενσυναίσθηση. Πολλές φορές, τόσο λόγω της ανησυχίας αλλά και λόγω του στίγματος που συνεχίζει να υπάρχει, είναι πιθανό οι έφηβοι να αρνούνται κατηγορηματικά να δεχτούν υποστήριξη από κάποιον επαγγελματία ψυχικής υγείας. Ως γονείς, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι:

  • Ο έφηβος μπορεί να μην έχει αναγνωρίσει ακόμη τη σοβαρότητας της κατάστασης. Αυτό είναι ιδιαίτερα πιθανό με τις διατροφικές διαταραχές, όπου η συμπεριφορά μπορεί να μοιάζει με μια μορφή ελέγχου ή αυτοβελτίωσης. Προσεγγίζουμε την κατάσταση με ενσυναίσθηση, αναγνωρίζοντας ότι είναι δύσκολο και χρειάζεται υπομονή να απαλλαγεί ο έφηβος από τις συμπεριφορές αυτές.
  • Παρότι ο έφηβος αρνείται, προσωρινά ή μη, τη θεραπεία, είναι υψίστης σημασίας να διατηρήσουμε ως γονείς μια ανοιχτή, μη επικριτική επικοινωνία μαζί του. Μπορούμε να μοιραστούμε την ανησυχία που βιώνουμε για την ευημερία του, προκειμένου να αισθανθεί ότι “ακούγεται” και παρά την απόφασή του, εμείς διατηρούμε τον σεβασμό και την εκτίμησή μας απέναντί του.
  • Η πίεση, ή και ο καταναγκασμός, μπορεί να φέρει αντίθετα αποτελέσματα. Είναι σημαντικό να υπενθυμίζουμε στον έφηβο, ότι ακόμα και αν είναι μια επιλογή που απορρίπτει αυτή τη στιγμή, η επαγγελματική βοήθεια είναι πάντοτε διαθέσιμη, όταν ο ίδιος νιώσει έτοιμος. Επιπλέον, είναι σημαντικό να υπενθυμίζουμε ότι αποτελεί μια λύση που στοχεύει στην βελτίωση της σχέσης μας με τον εαυτό μας συνολικά, και δεν αποτελεί τιμωρία ή καταναγκαστική πράξη.
  • Ακόμη και αν ο έφηβος είναι κοντά στην ενηλικίωση, συνεχίζουμε να λειτουργούμε ως πρότυπα. Έτσι, λοιπόν, μπορούμε πρώτοι εμείς να επισκεφθούμε έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας, προκειμένου να υπενθυμίζουμε ότι όταν αντιμετωπίζουμε μια δυσκολία είναι σημαντικό να αναζητούμε τη βοήθεια που χρειαζόμαστε. Άλλωστε, η αντιμετώπιση μιας διατροφικής διαταραχής ενός εφήβου μπορεί να είναι ιδιαίτερα επιβαρυντική για τους γονείς. Αναζητούμε υποστήριξη μέσω ομάδων γονέων ή ατομικής θεραπείας, ώστε να εμπλουτίσουμε τις ιδέες μας για το πώς να υποστηρίξουμε καλύτερα το παιδί μας, ενισχύοντας παράλληλα τη δική μας ψυχική υγεία.

Ωστόσο δεν αφήνουμε πολύ χρόνο να περάσει και παρακολουθούμε συστηματικά την κατάσταση. Εάν η διατροφική διαταραχή φαίνεται να εξελίσσεται και να επηρεάζει σημαντικά τη σωματική και ψυχική υγεία του παιδιού, ίσως χρειάζεται να κάνουμε πιο άμεσα βήματα ως προς την αναζήτηση επαγγελματικής βοήθειας. Σε αυτές τις περιπτώσεις, μπορεί να είναι απαραίτητο να κλείσουμε ένα ραντεβού με έναν επαγγελματία υγείας κατά το οποίο θα ζητήσουμε καθοδήγηση για το πώς να παρέμβουμε με υποστηρικτικό τρόπο.