Τόσο σε έναν αιφνίδιο θάνατο όσο και σε ένα θάνατο που τον περιμένουμε, υπάρχει η εμπειρία του ψυχικού πόνου και αυτό είναι το πιο σημαντικό. Ενδεχομένως πράγματι αυτό που μπορεί να διαφέρει να είναι η διαχείριση της απώλειας, χωρίς ωστόσο αυτό να ισχύει για όλους. Δεν ξεχνάμε ότι το πένθος αποτελεί μία πολύ προσωπική διεργασία για τον καθένα μας. Το αναμενόμενο πένθος συμβαίνει συνήθως όταν κάποιος έχει μία χρόνια ασθένεια και ο θάνατος είναι αναμενόμενος τόσο για τον ασθενή όσο και για τα οικεία του πρόσωπα. Η αναμονή μίας απώλειας μπορεί να είναι εξίσου επίπονη με την ίδια την απώλεια. Ωστόσο, αυτή η περίπτωση επιτρέπει στην οικογένεια να προετοιμαστεί για την επικείμενη απώλεια. Υπάρχει ενδεχομένως ο απαραίτητος χρόνος να επιλυθούν διαφωνίες και να μοιραστούν αυτά που θέλουν με τα αγαπημένα τους πρόσωπα, χωρίς να υπάρχει αυτή η ενοχή του «δεν πρόλαβα να του πω αυτά που ήθελα». Στο πλαίσιο αυτό μπορούμε να προετοιμάσουμε και το παιδί για την ενδεχόμενη απώλεια. Τα παιδιά ούτως ή άλλως όταν συμβαίνει κάτι τόσο σημαντικό στην οικογένεια λαμβάνουν τα μηνύματα, καταλαβαίνουν ότι κάτι συμβαίνει. Επομένως δε χρειάζεται να διατηρείται ένα μυστικό μέσα στην οικογένεια, από τη στιγμή που θα αλλάξει κάτι. Το πιο πιθανό είναι και το παιδί μας να θέλει να μοιραστεί κάποια πράγματα με το άτομο ή να περάσει χρόνο μαζί του, ιδιαίτερα αν πρόκειται για ένα πολύ κοντινό και αγαπημένο πρόσωπο. Όσον αφορά στον αιφνίδιο θάνατο, πρόκειται για απώλειες που συμβαίνουν ξαφνικά και απροσδόκητα, συνήθως λόγω κάποιου δυστυχήματος, ιατρικού ζητήματος (π.χ., καρδιακή προσβολή), μίας βίαιης επίθεσης, ενός πολέμου ή μίας φυσικής καταστροφής. Τα συμβάντα αυτά προκαλούν συνήθως ένα σοκ και μία σύγχυση. Η απώλεια σε αυτές τις περιπτώσεις συνήθως δε βγάζει κανένα νόημα και όσοι πενθούν συχνά έχουν πολλά ερωτήματα, για τα οποία μπορεί και να μην υπάρχει απάντηση, ή να κουβαλούν έντονα συναισθήματα ενοχής και θυμού. Σε αυτές τις περιπτώσεις η διεργασία του πένθους είναι πιθανό να διαρκεί μεγαλύτερο διάστημα και να χρειάζεται επιπλέον υποστήριξη από οικεία πρόσωπα.